نمى دانم چه رابطه ایست؟
بین نبودنت با رنگ ها
دلتنگ تو که میشوم
زندگى ام سیاه مى شود!
نمى دانم چه رابطه ایست؟
بین نبودنت با رنگ ها
دلتنگ تو که میشوم
زندگى ام سیاه مى شود!
بـا تـمـام ِ کـنـار “او” بـودن هـایـت کـنـار مـے آیـَم . .
مـحـض ِ رضـاے خـدا …
حـداقّـل دسـت از سـر خـواب هـایـَم بـردار…
لـعـنـتـے . .
دل تنگم و جز روی خوشت در نظرم نیست
در گیتی و افلاک به جز تو قمرم نیست
با عشق تو شب را به سحر گاه رسانم
بی لذت دیدار تو شب را سحرم نیست
•
•
•
دلتنگی های من به تو رفته اند
آرام می آیند
در سینه می نشینند
دیگر نمی روند
•
•
•
نیمه ی گمشده ام نیستی
که با نیمه ی دیگر به جستجویت برخیزم
تو تمام گمشده ی منی
می گویند شاد بنویس...!!
نوشته هایت درد دارند...!
و من یاد مردی می افتم
که با ویالونش
گوشه ی خیابان شاد میزد
اما با چشمهای خیس...!
بقیه در ادامه مطلب ...
جـــــدا که شدیم…
هر دو به یک احســـاس رسیدیم
تو به “فراغـــــــــــت”
من به “فراقــــــــــــت”
یک حرف که مهم نیست
مهم نیست ڪه دیگر بآشـے یآ نه...
مهم نیست ڪه دیگر دوسم دآشته بآشـے یآ نه
مهم نیست ڪه دیگر مرآ به خآطر بیآورے یآ نه
مهم نیست ڪه دیگر تورآ بآ دیگرے میبینم یآ نه
مهم اینست ڪه زمآنے که تنهآ میشوے ....
زمــآنـے ڪه دلت گرفت چگونه و با چه رویـے
سر به آسماטּ بلند میڪنـے و میگویـے :
خدآیا مـטּ ڪه گنآهـے نڪردم ... پس چه شد
هوایــــــــــت ...
دســت سنگینــــــــــی داشت ...!
اینــــــــــ را وقتــــــــــی ,
زد به ســــــــــرم ...
فهمیــــــــــدم ...........!
چِهــ تَلخــــــ اَستـــــــ…
یآد آوَری ...
سَــــرآغـــآز عشقـــــــی کهـــ
گمـــــآن مــــــی رَفتــــــــ ،
جـــــآودآنهـــ بآشَـــــــــــد…
نه اینکه زانو زده باشم...
نه...!؟
فقط دلتنگیت سنگین است...
همین؟!
میـ شـــود کمــی بهـ یادمـ بآشـی؟...
میـ دآنــمـ {!}
کــآر دآری {!}
سرت شلــوـغ اَسـت {!}
همیــن کـه فقـط لحظــه اـی بـه ذهنـت خطـور کنــد ،
یــک جآیی،..
کســی وقتِ خوآبــ ـش
برآیِ تـو اشک میـ ریزـد!...
کآفیــست...
خیــــــلی مـــواظـــب بـــاش!!
اگــــــه با شـــنیـــدن صـــداش دلـــت لــــــرزید...
اگــــــه با بــــــدی هـــاش فـــرار نـــکـــردی و مــــــونــــــدی...
دـــیگـــه تـــمـــومــــــه...!!
اون شــــــده هـــمـــه ی دنــــــیــــــات...
هــــوا را هــــــر چــــقــدر نفـــــس بــکــشــــے
بـــاز هــــــم بـــراـے کــشیـــدنش بـــال بـــال میزنـے
مــثـــل تـــــ♥ــــــــو
کــــﮧ هـــر چــــقدر کـــﮧ بــاشـــے
بــاز بــاید بـــاشـے
مـیـفهــمـے چــــﮧ میگویــــم
بــــ♥ـــودنـــت مهـّــــــــــم اســـت
مـیـخـوامـْ
عآشق بـشمـْ !
بـعـد بـآ اونـْ قــدَمـْ بـزنـمـْ
لـَحـظـه هآمـ و بـآهـآشـْ بـسآزَمـْ
بـهـشْ بـگـمـْ دوسـِتــْ دآرَمـْ وَ وَقـتـیـ مطمـئنـ شد
مـُنـتـظـِر بــآشـَمـْ تـنـهـآمـْ بـزآر و بـگـه : مـآ از اولـْ مـآلــِ هـَمـْ نـبـودیـمـْ :!
وَ مـَنْ دوبــآرهـ مـِثـلــِ هـَمـیـشـه گـوشـهیـ اُتـآقـْ بـشـیـنـَمـْ و آهَـنـگــِ غـَمـْ گـیـنْ گـوشـْ بـدَمـْ
فـقــَط فـَرقـشْ بـآ قـبـلـا ایـنـِ کـه قـبـلـا فـآرغـ بـودَمـْ الـآنْـ عــآشـِقــَمـْ!
نـتــرس از هجـــــ ـــ ـوم حـضــــــ ــــ ــورم ..
چــــیزی جــــ ـــ ـز تـــنــهایی با من نیـــستـــــ ـــ ـ ..